Urodził się 8 czerwca 1941 roku w miejscowości Przysucha pod Radomiem. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Na początku lat siedemdziesiątych osiedlił się w Suwałkach. Po 1975 roku, kiedy to Suwałki uzyskały status miasta wojewódzkiego, współtworzył struktury organizacyjne jednostek kultury w Suwałkach i województwie suwalskim. W sierpniu 1977 r. został dyrektorem Wojewódzkiego Domu Kultury w Suwałkach. W dużej mierze to za jego sprawą po kilkuletniej przerwie reaktywowano Zespół Pieśni i Tańca „Suwalszczyzna”. Z jego inicjatywy w 1979 r. została przygotowana szczegółowa dokumentacja techniczna rozbudowy i modernizacji istniejącego obiektu przy ul. Noniewicza 71. Jej realizacja z powodu braku pieniędzy i wydarzeń z lat 1980- 1982 została odłożona na później. W czasach jego dyrektorowania WDK rozwinął swoją działalność w upowszechnianiu amatorskiej działalności artystycznej i sztuki profesjonalnej (m.in. plenery plastyczne prowadzone przez Jadwigę Błaszczyk-Jurkonis, powstały pierwsze młodzieżowe zespoły muzyczne, działał amatorski teatr).
Od roku 1978 przewodniczył radzie naukowo-wydawniczej w Suwalskim Towarzystwie Kultury. Rada wydała pierwszy tom „Rocznika Suwalsko-Mazurskiego” (1991). Janusz Kopciał był pracownikiem naukowym Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku. W 1989 roku przygotował „Koncepcję programowo-organizacyjną regionalnego towarzystwa naukowego w Suwałkach (wraz z ośrodkiem badawczo- naukowym). Koncepcja ta mimo zaakceptowania na początku 1989 r. przez ówczesne władze wojewódzkie, nie została zrealizowana. Dopiero dziesięć lat później utworzono Augustowsko-Suwalskie Towarzystwo Naukowe. W latach 1980- 1981 był pracownikiem Komitetu Wojewódzkiego, gdzie zajmował się kulturą. Pisał w „Krajobrazach”, gdzie był autorem rubryki pod tytułem Suwalsko-Mazurskie od A do Z (ok. 700 odcinków), będącej próbą stworzenia encyklopedii regionalnej, na początku lat 90-tych przerwanej ze względów finansowych. Zajmował się popularyzacją wiedzy o regionie. Był jednym z najwybitniejszych suwalskich regionalistów, obok Antoniego Patli, Zygmunta Filipowicza, Jana Bacewicza czy Andrzeja Matusiewicza, Macieja Ambrosiewicza i Tadeusza Radziwonowicza. Pisał też w „Jaćwieży” (od 1998 r.) w piśmie popularyzującym wiedzę o regionie. Redagował „Gońca Reklamowego Mazur i Suwalszczyzny”.
Był założycielem Wydawnictwa „Hańcza”, znanej w naszym regionie oficyny wydawniczej. Wydawnictwo pierwsze publikacje („Wspomnienia kapelana” Stanisława Chmielewskiego i „Nad Śniardwami… nad Wigrami…: wiersze dla dzieci o Mazurach i Suwalszczyźnie” Włodzimierza Ścisłowskiego) znajdujące się w zbiorach Biblioteki Publicznej im. M. Konopnickiej wydało w 1992 roku. To jedna z pierwszych prywatnych oficyn w Suwałkach. Specjalizowała się w wydawaniu publikacji dotyczących Suwałk i Suwalszczyzny. Wydała m.in. „Legendy, podania i baśnie Suwalszczyzny’, „Rody Suwalskie”, „Szkice suwalsko-mazurskie” Janusza Kopciała, „Romans z Suwalszczyzną” Stefana Maciejewskiego, „Po ziemi suwalskiej: przewodnik turystyczny” Stefana Maciejewskiego, „Kraina kwietnych uwroci: zapiski znad Wigier” Kazimierza Omiljanowicza, „Syberia niejedno ma imię” Kazimierza Omiljanowicza, „Suwałki: miasto moje” Janusza Kopciała, „Czarna Hańcza” Wanda Miłaszewska, monografii „Suwałki- miasto nad Czarną Hańczą” oraz monografii „Biblioteka Publiczna w Suwałkach: (1945-1996)”. Wydawnictwo „Hańcza” wydało ogółem ok. 50 książek znajdujących się w zbiorach Biblioteki Publicznej im. M. Konopnickiej. W 2006 r. otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Suwałki „Włócznia Jaćwingów”. W lipcu 2018 r. suwalscy radni przyznali mu tytuł „Zasłużony dla Miasta Suwałk”.
źródło: UM Suwałki
Napisz komentarz
Komentarze